سخن مدیر وبلاگ (امیر هاشمی مقدم)

ترم جدید آغاز شد؛ رییس جدید دانشگاه منصوب و برنامه­هایش را آغاز کرد؛ دانشجویان رشته متالوژی به جمع دیگر دانشجویان پیوستند؛ مشاوران گروهها تعیین شدند؛ و دانشجویان هم با سری پرشور و برنامه­هایی برای درس و دانشگاه، پس از سه ماه دوری از دانشگاه، دوباره گام به محیط مقدس علم­اندوزی نهادند. شور و شوقی که در چند روز آغازین هر سال تحصیلی در چشم دانشجویان جدید و قدیمی برق می­زند، فقط و فقط...

ادامه نوشته

سرآغاز

سرآغاز

 

با یاد دوست که هرچه داریم، همه با هم از آن اوست

آمده­ایم تا باشیم. تا بودن­مان را نشان دهیم. تا توانایی­مان دست­کم برای خودمان آشکار شود. توانایی­مان را می­خواهیم با دانایی­مان بیامیزیم. گرد آمده­ایم تا همدیگر را یاری دهیم، بر ایرادات خود آگاه شده و ایرادات دوستان­مان را گوشزد کنیم. به جای آنکه بر ایرادات و نواقص هم بخندیم، با یاری هم در برطرف کردن­شان، با هم شادمانه بخندیم. و به جای آنکه دست بر شانه دیگری گذارده و او را پایین بکشیم، نردبانی شویم برای یکدیگر. دست یاری هم را بفشاریم و با هم بالا برویم. به همین سادگی. شدنی است. باور ندارید؟ پس باشید و بنگرید. اصلا چرا از دور نظاره­گر بودن؟ بیایید درون گود. بسم الله! یاری­تان را می­خواهیم. به امید شماست که این پنجره را گشوده­ایم. پنجره­ای برای نوشته­های دانشجویان دانشگاه سبز آمل. از پژوهشگری گرفته تا علوم ارتباطات و از حسابداری گرفته تا مدیریت و متالوژی. و موضوعات هم از دل­نوشته و شعر و داستان گرفته تا مقالات علمی و نتایج پژوهشهای کلاسی، از خاطرات و خطرات تا سفرنامه­ها و تصاویر و عکسها و... . فقط قرار است با هم بنویسیم و تمرین کنیم. گفتیم اینجا همچون پلی است برای ورود به دنیای نویسندگی. نگفتیم؟ گوشه بالای وبلاگ را بنگرید. درست است. همان. و هر کدام­مان که نوشتیم، منتظر نظرات و پیشنهادات دوستان­مان می­مانیم تا نقاط قوت و ضعف­مان را آشکار کنند. و ما نیز برای آنها چنین خواهیم کرد. رسالت ما جز این نیست.

قرار بود به جز این وبلاگ، روزنامه دیواری­ای هم راه­اندازی کنیم. شنیدیم دوستان دیگری که سال گذشته نیز زحمت انتشار روزنامه دانشگاه را بر عهده داشتند، این بار نیز مصمم­اند به انتشار شماره­های بعدی آن. پس از مشورت با ریاست دانشگاه و آگاهی از این موضوع، ترجیح دادیم دوباره­کاری کنیم و این مهم را بر دوش هم­ایشان بگذاریم. از اینرو همه دانشجویانی که علاقمند به همکاری با روزنامه بودند می­­توانند مطالب و نوشته­های خود را در اختیار دوستان نشریه مذکور (همچون آقای رضا حسینی) بگذارند و در این راه، همراه و همیار ایشان باشند. برای همکاران این نشریه آرزوی بهروزی و سربلندی داریم.