ترم جدید آغاز شد؛ رییس جدید دانشگاه منصوب و برنامه­هایش را آغاز کرد؛ دانشجویان رشته متالوژی به جمع دیگر دانشجویان پیوستند؛ مشاوران گروهها تعیین شدند؛ و دانشجویان هم با سری پرشور و برنامه­هایی برای درس و دانشگاه، پس از سه ماه دوری از دانشگاه، دوباره گام به محیط مقدس علم­اندوزی نهادند. شور و شوقی که در چند روز آغازین هر سال تحصیلی در چشم دانشجویان جدید و قدیمی برق می­زند، فقط و فقط همین یکبار نمود می­یابد و بس. خوب بنگرید؛ می­بینید. حتی استادان هم که تابستان را به رسیدگی به کارهای علمی –پژوهشی خود و آماده کردن مطالب علمی برای ترم جدید می­گذرانند، حالتی دیگرگونه دارند. وصفش را من و شما که دانشگاهی هستیم می­دانیم. و الا برای دیگران نمی­توان توضیح داد و توصیف کرد. هرچقدر هم بگویی، هر چقدر هم سر تکان بدهد که یعنی درک کرده، باید مطمئن بود آنگونه که ما درک می­کنیم، او هرگز درک نخواهد کرد. مگر آنکه روزی دانشجو بوده باشد و یا آنکه در آینده­ای تجربه کند که دانشجو خواهد شد. استراحت چند ماهه تابستان؛ دوری از دوستان و همکلاسی­ها و شوق دیدن دوباره آنها؛ برنامه­ریزی­ها برای جبران کم­کاریهای گذشته و تلاش دوچندان؛ و تجربه درسها، استادان، دوستان، برنامه­ها و کلاسهای جدید؛ همه و همه باعث اشتیاقی وافر به شروع ترم می­شود.

این دانشگاهی که شما در آن به کسب دانش مشغولید، خیلی کوچک است؛ اصلا دانشگاه نیست؛ فعلا موسسه آموزش عالی است/ محیطش کوچک است/ کتابخانه­اش چندان بزرگ نیست/ سالن مطالعه ندارد/ سایت رایانه­اش به همه چیز می­ماند به جز سایت/ و... . اینها همه درست. اما؛ مطمئن باشید هیچ دانشگاهی پیدا نمی­کنید که دیدار با رئیسش اینقدر ساده و بدون دردسر باشد. یادم می­آید یک ماه تمام پشت در اتاق منشی رییس دانشگاه شهید بهشتی درخواست دیداری کوتاه با وی را داشتیم؛ دیداری که هرگز تحقق نیافت. در هیچ دانشگاهی به این راحتی نمی­توانید با درهای باز اتاق معاون دانشجویی-آموزشی دانشگاه مواجه شوید که وقت و بی­وقت، موقع ناهار و نماز و... به سراغش بروید و او هم به هر ترتیب که شده، راه­حلی برای مشکل شما پیدا کند؛ در هیچ دانشگاهی با رییس کمیته انضباطی­ای مواجه نخواهید شد که به جای قیافه عبوس گرفتن و گیر دادن به وضعیت ظاهری و روابط شما و تشکیل پرونده­های انضباطی، با چهره­ای گشاده و همیشه خندان، تنها به مشاوره و حل مشکلات [حتی مالی] شما اقدام کند. در هیچ کجا از روابط دوستانه کارمندان دانشگاه با دانشجویان خبری نیست. در هیچ کجا... باز هم باید گفت؟ بگذاریم اگر دانشجویان ورودی امسال هستید، بقیه را خودتان تجربه کنید.

در آغاز سال تحصیلی جدید، ما نیز همانند شما، برنامه­های جدیدی در سر داریم که تنها و تنها با همکاری شما در راه­اندازی و انجام­شان موفق خواهیم شد. همین وبلاگی که دارید می­خوانید، یکی از این برنامه­هاست. همه چیز بستگی به همت شما دانشجویان دارد. این گوی و این میدان. اگر استقبال و همکاری خوب بود، مرتب به روز خواهد شد. اگر نه، که لنگ لنگان پیش می­رویم. نام آن هم هنوز قطعی نیست. فرصت دارید در انتخاب نامی مناسب، یاری­مان کنید. روی یک تکه کاغذ نوشته و در صندوق کنار بورد علوم اجتماعی بیندازید. اخبار روز، اخبار دانشگاه، گزارش، تحلیل خبر، عکس، کاریکاتور، مطالب طنز، انتقاد، پیشنهاد، و خلاصه هر آنچه خود دانشجویان صلاح بدانند. در آغاز راه که به افتخار اضافه شدن دانشجویان جدید و آغاز ترم تحصیلی، همه مطالب مرتبط با دانشگاه و آغاز ترم است، متاسفانه تنها از دانشجویان پژوهشگری و ارتباطات یاری گرفتیم. اما از مطالب بعدی منتظر حضور سبز دانشجویان رشته­های حسابداری، مدیریت و متالوژِی نیز خواهیم بود. دانشجویان می­توانند برای همکاری با این وبلاگ با مدیر آن هماهنگ نموده و یا مطالب خود را برای انتشار در آن، به آدرس ایمیل مدیر ارسال کنند.